Metal to jeden z najpopularniejszych materiałów budowlanych, który wykorzystywany jest na szeroką skalę również poza tym sektorem przemysłu. Obróbka metalu – w tym szlifowanie powierzchni metalowych, wymaga jednak odpowiednich narzędzi i techniki. Jak zatem szlifować metal, aby uzyskać najlepsze rezultaty? Sprawdź nasz dzisiejszy poradnik!
Czym jest szlifowanie metalu?
Szlifowanie powierzchni metalowej prowadzi do jej wyrównania i oczyszczenia. Usuwane są wszelkie rysy, chropowatości i powłoki lakiernicze (np. stare farby). Taka obróbka wykorzystywana jest również do usuwania ognisk korozji, przy czym po takim zabiegu zeszlifowany obszar trzeba odpowiednio zabezpieczyć (w przeciwnym razie dojdzie do powtórnego skorodowania).
Szlifowaniem metalu zajmują się nie tylko specjalistyczne warsztaty czy firmy budowlane. Obróbka tego typu jest względnie prosta i nie wymaga zastosowania skrajnie drogich narzędzi. Tym samym metal można bez trudu szlifować także w domowych warunkach (np. w garażu czy ogrodzie).
Urządzenia do szlifowania metalu
Do szlifowania metalu wykorzystuje się różnego rodzaju sprzęt budowlany i elektronarzędzia. Najczęściej służą do tego:
- szlifierki oscylacyjne
- szlifierki mimośrodowe
- szlifierki kątowe
- szlifierki taśmowe
- szlifierki typu delta
Wybór konkretnej szlifierki powinien być podyktowany przede wszystkim kształtem i wielkością obrabianej powierzchni. Jedne lepiej sprawdzą się podczas obróbki zgrubnej na dużym obszarze, a inne z kolei przeznaczone są do szlifowania precyzyjnego.
Szlifierka kątowa, mimośrodowa, oscylacyjna lub taśmowa sprawdzi się podczas zgrubnego szlifowania płaskiej powierzchni metalowej. Niestety ogromna wydajność powierzchniowa nie idzie tu w parze z precyzją. Jeżeli zachodzi konieczność szlifowania metalu w wąskich i trudno dostępnych przestrzeniach, wtedy o wiele lepiej sprawdzi się szlifierka typu delta. Jej wąska i płaska stopa szlifierska pozwala dotrzeć w praktycznie każde miejsce.
Parametry
Wszystkie urządzenia szlifujące posiadają swoje charakterystyczne parametry, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze sprzętu. Dla przykładu szlifierki kątowe mogą mieć różną moc, maksymalną prędkość obrotową czy też obsługiwać tarcze o średnicy maks. do 115 lub 230 mm. Z kolei mniejsze szlifierki, takie jak szlifierki oscylacyjne mogą dysponować różną prędkością i średnicą oscylacji.
Sprawdź przy okazji: Wiercenie w metalu.
Szlifierka kątowa AEG PowerTools WS 8-125S
Szlifierka kątowa AEG PowerTools WS 8-125S339,98 zł275,38 złSzlifierka kątowa Ryobi RAG600-115G 600 W
Szlifierka kątowa Ryobi RAG600-115G 600 W209,00 zł204,82 złSzlifierka oscylacyjna AEG PowerTools FS 250
Szlifierka oscylacyjna AEG PowerTools FS 250480,00 zł388,80 zł
Tarcze do szlifowania metalu
Do szlifowania powierzchni metalowych wykorzystuje się tzw. ściernice, czyli tarcze szlifierskie wykonane z karborundu (węglika krzemu), korundu, borokarbidu (węglika boru) czy też popularne tarcze diamentowe. Wszystkie te materiały słyną z ogromnej twardości i przystosowane są do ścierania powłok metalicznych. Oprócz samego materiału, z którego wykonana jest tarcza szlifierska, trzeba również zwrócić uwagę na jej konstrukcję. Do szlifowania metalu można wykorzystać tarcze fibrowe, listkowe, z włóknami szlifierskimi, specjalne krążki polerskie, a także taśmy.
Parametry
Przed zakupem tarczy do szlifowania metalu, należy zwrócić uwagę na jej parametry. Kluczowa będzie m.in. średnica i grubość tarczy, a także grubość ziaren. W zależności od konstrukcji tarczy, można przy jej pomocy szlifować techniką na sucho lub na mokro.
Uwaga! W przypadku korzystania ze szlifierek kątowych należy odróżnić tarcze tnące od tarcz szlifierskich. Cienkie tarcze o średnicy do 3,2 mm nie nadają się do szlifowania powierzchnią boczną – nacisk boczny może spowodować rozerwanie tarczy. W tym celu wykorzystuje się o wiele grubsze tarcze szlifujące (do 6 mm), które przystosowane są do pracy pod pewnym obciążeniem bocznym. Analogicznie grubych tarcz szlifierskich nie wolno stosować do cięcia!
Jak szlifować metal?
Na szczęście szlifowanie metalu nie jest pracą szczególnie wymagającą, aczkolwiek warto znać dobre praktyki, które pozwolą na bezpieczniejszą i wydajniejszą obróbkę. Przed szlifowaniem powierzchni metalowej, należy oczyścić ją ze wszelkich zabrudzeń, szczególnie smarów i tłuszczu. Następnie trzeba solidnie umocować obrabiany materiał, tak aby nie przesuwał się podczas obróbki (można wykorzystać np. ściski stolarskie, imadło).
Kolejny krok to dobranie odpowiedniego sprzętu i narzędzi szlifierskich. Szlifowanie najlepiej jest wykonywać w jednej płaszczyźnie i stosunkowo powoli, aby na bieżąco kontrolować stan szlifowanej powierzchni (na skutek szlifowania, metal stanie się połyskliwy i równy). Warto pamiętać, że na skutek szlifowania wytwarza się pewna ilość drobnego, metalicznego pyłu – po zakończonym szlifowaniu, trzeba oczyścić z niego obrabiany materiał.
Sprawdź przy okazji: Wymiana tarczy w szlifierce kątowej.
Uwaga! Szlifowanie powierzchni metalowych wiąże się ze sporym iskrzeniem, co może doprowadzić do zapłonu łatwopalnych cieczy czy gazów znajdujących się w bezpośrednim otoczeniu. Przed przystąpieniem do tego rodzaju prac, należy odpowiednio zabezpieczyć obszar roboczy!
Odzież BHP
Przed przystąpieniem do obróbki metalu, warto ubrać się w podstawową odzież BHP, taką jak rękawice robocze czy okulary ochronne, które są wręcz niezbędne przy tego typu pracach. Dodatkowo można założyć nauszniki ochronne – najlepiej wygłuszające, zdecydowanie poprawiają one komfort pracy i tłumią spory hałas podczas pracy szlifierką kątową.
Jak szlifować stal nierdzewną INOX?
Szlifowanie stali nierdzewnej (INOX, fr. inoxydable) wymaga zastosowania tarcz szlifierskich, wolnych od zabrudzeń cząsteczkami żelaza i pozbawionych jonów chlorkowych.
Należy pamiętać, że stal nierdzewna pokryta jest cienką powłoką pasywacyjną, zbudowaną z różnych tlenków (np. powłoka borowo-niklowa, chromowo-niklowa). Wbrew pozorom stal nierdzewna może zostać bardzo łatwo zanieczyszczona i w szybkim tempie zacząć korodować. Sporym zagrożeniem są wspomniane jony chlorkowe, które w sposób chemiczny niszczą warstwę pasywacji i przyspieszają tzw. korozję wżerową – bardzo trudną do wyeliminowania.
Do szlifowania czy cięcia stali nierdzewnej, wykorzystuje się tzw. tarcze INOX, czyli tarcze z korundu pozbawionego domieszek siarki czy chloru. W zwykłych tarczach do cięcia czy szlifowania metalu, korund może zawierać do 5% różnych domieszek – w tym związki żelaza, siarki, chloru czy tytanu.
Uwaga! Nie zaleca się stosowania tarcz INOX do cięcia zwykłego metalu z uwagi na ryzyko ich zanieczyszczenia opiłkami żelaza, a w konsekwencji uszkodzenie powłoki pasywacyjnej podczas późniejszej obróbki stali nierdzewnej.
